Konrad Niemczyk kl.IV

Bliżej szkoły

Pisemko dla nowoczesnych rodziców

Wydanie specjalne:

LEPIEJ ZAPOBIEGAĆ, PRZYSZŁOŚĆ W NASZYCH RĘKACH

Każdy z nas nosi w sobie światło. Jasną, dobrą i twórczą iskierkę wszechświata… czasami nie  przeczuwamy nawet jej istnienia. Jednak ona jest. Zawsze w nas i z nami. To właśnie dzięki niej jesteśmy ludźmi. Czujemy, myślimy i działamy świadomie.

„…nie ma w życiu grupy dla początkujących. Od razu trafiamy do grupy dla zaawansowanych!”

Specjaliści twierdzą, że uzależnienia to choroby duszy i emocji. Mamy nadwątlone dusze, grają w nas emocje! 

Coraz więcej  młodych ludzi sięga po używki. Nie radzimy sobie z tempem życia, z pędem do sukcesu, z wymaganiami współczesnego świata. Uzależniamy się od tego co daje złudne funkcjonowanie w innej rzeczywistości. Czasami tak bardzo wchłania nas ten nierealny świat, że zapominamy i gubimy gdzieś nasz własny, ten najważniejszy: świat, w którym jesteśmy my i ci którzy nas kochają…

Ponoć największe zwycięstwo to zwyciężyć siebie. Zwyciężajmy więc nasze słabości, zwyciężajmy naszą próżność, zwyciężajmy to co powierzchowne i pozorne. Bądźmy tu i teraz, bądźmy w pełni sobą…

Uzależnienia

„- Co tu robisz? – zapytał Pijaka, którego zastał siedzącego przed baterią pustych  i baterią pełnych butelek.

- Piję – odparł Pijak ponurym tonem.

- Dlaczego pijesz? – spytał go Mały Książe.

-Żeby zapomnieć – odrzekł Pijak

- Żeby zapomnieć co? – zaniepokoił się Mały Książe, któremu zrobiło się go żal.

- Żeby zapomnieć, że mi wstyd – przyznał Pijak schylając głowę.

- Wstyd z jakiego powodu? – chciał wiedzieć Mały Książe, gdyż pragnął mu pomóc.

- Wstyd, że piję! – zakończył rozmowę Pijak i definitywnie pogrążył się w milczeniu…”

(Antoine de Saint-Exupery – „Mały Książe”)
czytaj więcej...

Współczesne uzależnienia – mechanizmy

Kim jest człowiek uzależniony? To człowiek, któremu bardzo trudno funkcjonować w życiu bez środków chemicznych, bez substancji zmieniających nastrój – alkoholu, narkotyków, leków. Człowiek, który jest zależny i zniewolony – zależny od substancji psychoaktywnej, zniewolony przez swój nałóg. Coraz częściej również jest to człowiek uzależniony od czynności – hazardu, Internetu, oglądana telewizji, nałogowych zakupów.

Mnie to nie dotyczy…

Zaczyna się zwykle niewinnie w ramach eksperymentu, doświadczeń, przekraczania granic dorosłości. Ktoś dowiaduje się, próbuje i… podejmuje decyzję – „nie wchodzę w to”, „mnie to nie interesuje”, „sprawdziłem i wystarczy”. Jest to możliwe, gdy eksperyment wiąże się z nieprzyjemnymi doznaniami, bólem, nudnościami, złym samopoczuciem, stratą. Często jednak jest inaczej, przeżycia są na tyle przyjemne, że pojawia się chęć czy tez potrzeba powtarzania ich i wtedy wpada się w pułapkę.

Współczesne uzależnienia… od tego też można się uzależnić???

Większość ludzi uzależnienia kojarzy z alkoholem, narkomanią, uzależnieniem od papierosów. Tymczasem liczba bodźców i substancji, od których ludzie się uzależniają jest znacznie większa. Coraz częściej spotykamy osoby uzależnione od pracy, od telewizji, od grupy społecznej, od komputera, czy Internetu. Nadużywanie kawy, herbaty lub innych powodujących poprawę samopoczucie substancji, bywa raczej postrzegane jako nieszkodliwe dziwactwo, które daje chwilowy efekt w postaci zwiększenia koncentracji uwagi, usunięcia bólu czy dyskomfortu, w konsekwencji czego niemożliwe staje się funkcjonowanie bez tego środka. W stanie uzależnienia, pozbawienie elementu pobudzającego powoduje pojawienie się nowych, swoistych dla tej sytuacji objawów dyskomfortu i pogorszenia samopoczucia, jak: gonitwa myśli, zaburzenia akcji serca, niezdolność do koncentracji uwagi, a nawet nieswoiste trudności z oddychaniem. Zwykle trwają one do kolejnego kontaktu z oczekiwaną substancją.

Należy pamiętać, że żaden narkoman, alkoholik, żadna osoba żyjąca w kręgu zachowań ryzykownych nie rozpoznaje, że ma problem. Ujawnia go dopiero konfrontacja z życiem, z Codziennością. Często albo sięga dna – przegrana, długi, choroby albo w jego życiu pojawiają się poważne straty – utrata pracy, rodziny, przyjaciół, które dają znać, że jego złudzenie nie pasuje do rzeczywistości. Wtedy człowiek może odkryć, że jest w złym miejscu, wtedy może usłyszeć głos życzliwej osoby. Niestety zdarza się to zbyt późno…

CO ZROBIĆ KIEDY ZAUWAŻYSZ, ŻE TWOJE DZIECKO/ TWÓJ PRZYJACIEL SIĘGA PO SUBSTANCJE PSYCHOAKTYWNE, ZACHOWUJE SIĘ RYZYKOWNIE?

·         Nie rozmawiaj jeżeli jest pod wpływem substancji psychoaktywnych – rozmawiaj, kiedy jest trzeźwe. Masz wtedy poczucie kontaktu i szansę na to, że to co mówisz dotrze do niego

·         Przygotuj się do tej rozmowy – zastanów się co dokładnie chcesz powiedzieć, określ cel, weź pod uwagę emocje jakie będą Ci towarzyszyć w czasie rozmowy i przygotuj się, zwłaszcza na trudne – złość

·         Zadbaj o czas, miejsce rozmowy tak aby zapewnić komfort i poczucie bezpieczeństwa. Nie zaczynaj w sytuacji, kiedy nie będzie możliwe dokończenie rozmowy

·         Zanim zaczniecie rozmowę ustalcie, że nie przerywacie wzajemnie swoich wypowiedzi

·         Możesz poprosić o obecność w czasie tej rozmowy jeszcze kogoś z rodziny. Ważne aby to był wasz wspólny plan rozmowy

·         Rozmowa nie może być atakiem – nie oceniaj i nie atakuj. Okaż  życzliwość

·         Mów o swoich uczuciach – nie ukrywaj tego co się w tobie pojawia, mów o swoim strachu, niepokoju, przerażeniu. Masz prawo czuć to co czujesz

·         Mów o swoich oczekiwaniach – nazwij je wyraźnie

·         Pamiętaj, że masz prawo stawiać warunki i egzekwować je

 Warto pamiętać, że unikanie problemu, odwracanie głowy, chowanie głowy w piasek nie spowoduje, że on zniknie…będzie narastał . Chodzi o dokonanie wyboru …wyboru innej drogi życia.

Wyobraź sobie sytuację spotkania grupy, w którym uczestniczą ludzie w Twoim wieku oraz osoby tzw. Dorosłe. Macie możliwość porozmawiania, nie oceniacie wzajemnie swoich wypowiedzi a tematem rozmowy jest widzenie siebie i tego, co się dzieje wokoło – umownie nazwijmy ten obszar: rzeczami ważnymi. Możecie wzajemnie zadawać sobie pytania. Pracujecie w grypach – osobo młodzież i dorośli.

Pomyśl przez chwilę o rzeczach istotnych w Twoim życiu

Jedną z często występujących trudności we wzajemnym rozumieniu i porozumiewaniu się jest nie tyle oczywista różnica opisywanych perspektyw, z których oglądają i oceniają świat. Ile trudności przyjęcia – choć na moment tej innej, nie swojej. To praktycznie uniemożliwia zrozumienie drugiego człowieka.

Spróbujmy przyjrzeć się tym różnicom. Waszą dyskusję można by podsumować w kilku kategoriach postrzegania siebie i świata.

1.      Czas

Młodzież: krótka perspektywa (jutro, do weekendu, byle do wakacji, ferii), mam bardzo dużo czasu, czas płynie wolno, przemijanie nie istnieje, mam złudzenie, że istnieje możliwość cofnięcia czasu, wszystko, co ważne jeszcze wydarzy się w moim życiu.

Dorośli: długa perspektywa (tzw. Cel życiowy), mam coraz mniej czasu, wiele rzeczy już nie zdążę zrobić, czas płynie szybko, towarzyszy mi świadomość nieuchronności przemijania, czasu nie można cofnąć.

2.      Doświadczenia

Młodzież: pazerność na nowe doświadczenia, każde doświadczenie jest nowe i ważne – wszystkiego trzeba spróbować, nieprzewidywanie konsekwencji, priorytet dla przygody

Dorośli: raczej unikanie nowych doświadczeń, ewentualnie selekcja i planowane, coraz mniej doświadczeń jest pociągających, natychmiastowe przewidywanie konsekwencji, priorytet dla wygody.

3.      Ryzyko

Młodzież: chęć podejmowania nadmiernego ryzyka a nawet podejmowanie go, tendencja do zaniżania konsekwencji ryzykownych zachowań

Dorośli: unikanie ryzyka, a nawet lęk przed jego podejmowaniem, w ocenie ryzyka tendencja do zawyżania

4.      Oceny

Młodzież: powierzchowność ocen wraz z tendencją do ich uskrajniania (świat jest czarno-biały)

Dorośli: próby pogłębienia ocen, większa ostrożność, wyważenie opinii

5.      Obowiązki/przyjemności

Młodzież: najpierw przyjemności potem ewentualnie obowiązki

Dorośli: przede wszystkim obowiązki, a potem ewentualnie przyjemności

6. Odpowiedzialność

Młodzież: unikanie podejmowania odpowiedzialności, obarczanie innych (dorosłych) odpowiedzialnością i winą

Dorośli: podejmowanie odpowiedzialności, nadmierne obarczanie siebie

6.      Inne kategorie

Młodzież: niejasne ale jakże świetliste cele życiowe, własne zdrowie – rzecz oczywista – jest nie do zdarcia

Dorośli: ograniczone i sprecyzowane cele życiowe, o własne zdrowie trzeba się troszczyć.

Co wynika z tego zestawienia? Przede wszystkim to, że jako młody człowiek – z przyczyn wynikających ze specyfiki Twojego wieku – z wielkim trudem jesteś w stanie zrozumieć a tym bardziej przyjąć perspektywę dorosłego (rodzica). Zresztą byłoby dziwne, gdybyś to potrafił…

W tej sytuacji to w rękach dorosłych znajduje się klucz do nawiązania dialogu. Proces dojrzewania od kilku pokoleń przebiega w podobny sposób. Możemy zatem założyć, że każdy dorosły ma gdzieś w pamięci wspomnienia i własne dylematy z tego okresu.

Policjanci Komendy Miejskiej w Tychach próbując wpłynąć na uświadomienie rodzicom, jaką szkodę wyrządzają dzieciom swoim zachowaniem, w ramach działań profilaktycznych rozpropagowali ulotkę z poradami, jak wychować chuliganów. To humorystyczne podejście do problemu daje o wiele lepsze efekty niż pouczanie rodziców w kwestiach wychowawczych.

Jak wychować rasowych chuliganów?

10 wskazań dla rodziców

1.      Od wczesnych lat trzeba dawać dziecku wszystko, czego tylko zapragnie

2.      Trzeba śmiać się z jego grubiańskich i nieprzyzwoitych słów. Będzie się uważać za mądre i dowcipne

3.      Należy je odgradzać od wszelkich wpływów religijnych. Żadnej wzmianki o Bogu. Nie posyłać na religię, nie nakłaniać do Kościoła. Gdy dorośnie, samo wybierze sobie religię

4.      Nie wolno mówić dziecku, że źle postępuje. Nigdy! Biedactwo gotowe nabawić się kompleksu winy. A co będzie, gdy później przydarzy mu się nieszczęście? Na przykład, gdy je zaaresztują za kradzież samochodu? Ile się nacierpi w przekonaniu, że całe społeczeństwo go prześladuje

5.      Konsekwentnie rób wszystko za dziecko. Gdy porozrzuca rzeczy, sami podnieście i połóżcie na swoim miejscu. W ten sposób nabierze przekonania, że odpowiedzialność za to co robi może spocząć na innych

6.      Pozwalajcie dziecku wszystko czytać, wszystko oglądać w telewizji, wszystkiego spróbować. Tylko w taki sposób nabierze doświadczenia i pozna, co jest dla niego dobre, a co złe

7.      Kłóćcie się zawsze w jego obecności. Gdy wasze małżeństwo się rozleci, dziecko nie będzie zaszokowane

8.      Dawajcie mu tyle pieniędzy ile zechce. Niech nie musi ich zarabiać. Byłoby tragiczne, gdyby musiało się tak męczyć jak wy kiedyś

9.      Zaspakajajcie wszystkie jego życzenia.  Gdyby odczuwało jakiś brak, nie będzie sobą, stanie się człowiekiem nerwowym, obdarzonym kompleksami

10.  Stawajcie zawsze w obronie dziecka. Obojętnie z kim popadnie w konflikt – z policją, nauczycielami czy sąsiadami. Nie wolno dopuścić, by dziecku ktoś wyrządził krzywdę. Nic się przecież nie stanie jeśli uderzy kolegę, czy babcię.

Jeśli mimo takiej wolności i przywilejów, jeśli mimo tylu dowodów waszej miłości dziecko wam się uda i nie wyrośnie z niego chuligan, to nie potrzebujecie za to winić samych siebie. Zrobiliście wszystko sami co tylko się dało, aby je zepsuć. Po prostu dziecko nie zrozumiało waszego poświęcenia.

źródło:Lepiej zapobiegać. Przyszłość w naszych rękach. Profilaktyka uzależnień, Publikacja Ministerstwa Polityki Społecznej w ramach Rządowego Programu - Fundusz Inicjatyw Obywatelskich, Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego - Wydziału Polityki Społecznej i ze środków budżetowych Samorządu Województwa Śląskiego, Katowice 2006